22 Ekim 2013 Salı

HAYAT SEN NE ÇABUK HARCADIN BENİ


Başlığına bakınca çok umutsuz bir yazı gibi düşünebilirsiniz. Ama yanılıyorsunuz. Hayat bizi harcarken yeniden doğuyoruz.

Hayat bir oyun belki başrolünde bizim olduğumuz.

Bazen katıksız bir yalnızlık, sessizlik, kendine bile katlanamamadır.

Bazen de içinden çıkılmaz bir labirent,
Denizde alabora  olmuş bir gemidir hayat.

Kapıya gelen kör bir dilenci,
Sana zorla bir şey satmaya çalışan pazarcıdır.

Sokakta telaşla bir yerlere yetişmeye çalışan insanlardır.

Bir yolun kenarında, onca eziyete, çiğnenmeye rağmen, açmaya çalışan minicik bir kır çiçeğidir hayat bazen.

Çoşkuyla dinlenen bir müziğin içimizde estirdiği fırtınalar,
Ya da izlediğimiz bir filmde, okuduğumuz bir kitapta kurulan tatlı hayallerdedir hayat.

Soluksuz kalırcasına birleşen dudaklar,  kenetlenen kollar,
Aşkla doğan bebeklerdir hayat.

Düşe kalka,  usanmadan yürümeyi öğrenen bir çocuktur hayat, kimi zaman.

"Hayat her şeye rağmen güzeldir" deyip sarılmaktır dört elle..

Hayat bir mücadeledir ve her  mücadele de bir kazançtır hanemize yazılan aslında...

Direnmektir hayat,  kök salmaktır yaşama bir ağaç gibi...

Umudunu hiç yitirmeden tutunmaktır.

Yaşamaktır en güzelinden sevmektir, sevilmektir "HAYAT"

22.10.2013