MUTLULUK ÖZLEMİ

Ah benim yaşanası düşlerim,

Hâyâl kırıklıklarım,

Gözyaşlarım,

Kalp yorgunluğum,

Ne zaman diner durulursunuz bilmem ki...

Kabarıp durursunuz,köpürürsünüz,

Denizde dalgalar gibi.

Kıyıya vurdukça vurursunuz,

Şu zavallı "meczup"tan ne istersiniz?

Dövdükçe döversiniz yüreciğimi...

Yeter artık ey habibî !

Desem duyar mısın feryadımı?
Döner misin dönülmez yollardan.

Güneş açsın yağmurun ardından,

Işıldasın gözlerim,
Savrulsun rüzgârda saçlarım,

Toprak koksun tenim,

Dağılsın kara bulutlar, açılsın yüreğim.

Gökkuşağı umudum olsun.

Sonbahara dönen mevsim baharım olsun.

Kuruyan dallar, savrulan yapraklar,

Giden kaygılarım olsun.

Ne olur...
Şu biçare kulunun özlemi dinsin,

Boşalan yüreği, dolsun taşsın sevgiyle...

Huzur bulsun,  mutlu olsun.

23.10.2013

HAYAT SEN NE ÇABUK HARCADIN BENİ

Başlığına bakınca çok umutsuz bir yazı gibi düşünebilirsiniz. Ama yanılıyorsunuz. Hayat bizi harcarken yeniden doğuyoruz.

Hayat bir oyun belki başrolünde bizim olduğumuz.

Bazen katıksız bir yalnızlık, sessizlik, kendine bile katlanamamadır.

Bazen de içinden çıkılmaz bir labirent,

Denizde alabora  olmuş bir gemidir hayat.

Kapıya gelen kör bir dilenci,

Sana zorla bir şey satmaya çalışan pazarcıdır.

Sokakta telaşla bir yerlere yetişmeye çalışan insanlardır.

Bir yolun kenarında, onca eziyete, çiğnenmeye rağmen, açmaya çalışan minicik bir kır çiçeğidir hayat bazen.

Çoşkuyla dinlenen bir müziğin içimizde estirdiği fırtınalar,

Ya da izlediğimiz bir filmde, okuduğumuz bir kitapta kurulan tatlı hayallerdedir hayat.

Soluksuz kalırcasına birleşen dudaklar,  kenetlenen kollar,

Aşkla doğan bebeklerdir hayat.

Düşe kalka,  usanmadan yürümeyi öğrenen bir çocuktur hayat, kimi zaman.

"Hayat her şeye rağmen güzeldir" deyip sarılmaktır dört elle..

Hayat bir mücadeledir ve her  mücadele de bir kazançtır hanemize yazılan aslında...

Direnmektir hayat,  kök salmaktır yaşama bir ağaç gibi...

Umudunu hiç yitirmeden tutunmaktır.

Yaşamaktır en güzelinden sevmektir, sevilmektir "HAYAT"

22.10.2013

BULAMASAM

Çok karışığım çook...

Karmakarışık.

Yer yarılsa girsem.

Ben de bulamasam beni.

Yitip gitsem,

Bilinmez bulunmaz olsam,

Sonra sen gelsen.

Yeniden yine güneşe dönsem yüzümü...

KOKU

Ne güzel!
Evim "Deniz" kokuyor.

HAYAL EDİYORUM

HAYAL EDİYORUM!

Ayları deviriyoruz habire. Ardından yıllar birbirini kovalayacak. Zaman bu hızla akıp gidecek. Geriye baktığımızda ya hayıflanacağız yapamadıklarımız için "Ah o yıllar bir daha geri gelse, neler yaparım neler" diyeceğiz ya da yaptıklarımızdan memnun geriye baktığımızda gururla anlatacağımız ne çok güzel şeyimiz olacak.

Düşünüp durduklarımız ya kafamızı sürekli meşgul edecek ya da eyleme geçersek bizi istediğimiz limana götürecek.

Hadi berarber bir karar verelim.

Hayatımızın ipleri kendi elimizde derken bazılarınızın sesini duyar gibiyim. "Hadi canım sen de" "Tuzun kuru konuşuyorsun işte" " Benim yerimde ol da bir dene, bırak hayal etmeyi arkana bakmadan kaçarsın" vesaire vesaire. Olsun ya...Bir kerecikte kendiniz için yapmayı istediklerinizi yapabildiğinizi hayal edin. Kandırın kendinizi ne çıkar. Sonra da unutun gitsin...

Aslında nasıl yapacağımızı biliyoruz da...Sorun burda değil zaten...

Bilmek bir şey ifade etmiyor uygulamadıktan sonra, eyleme dönüştürmedikten sonra ...

Sosyal paylaşım sitelerinde, yüzyıllar öncesinin düşünürlerinden, ünlü filozoflarından, bilim adamlarından, şairlerinden, yazarlarından vs. o kadar güzel sözler, şiirler ya da deyişler paylaşıyoruz ki ... Sevgi, aşk, mutluluk, dürüstlük, alçak gönüllülük, hasret, özlem, iyilik, cömertlik ve hayata dair neler neler yazıp paylaşıyoruz.

Paylaştığımız yazılar bizi tam can alıcı noktamızdan yakalıyor. Söylenecek hiçbir şey yok. Okuduğun anda seni öyle güzel anlatıyor ki. İşte bir kaç örnek.

"Kendi doğrularım başkalarına yanlış geliyor diye, doğrularımdan vazgeçecek değilim"

Demiş ki! Mevlana; seni seveni zehir olsa yut; seni sevmeyeni bal olsa unut.

"Geçmişle yaşamak en ağır ruh hastalığıdır; eğer yenemezsen asla yeni bir gelecek yazamazsın."

"Sen kendini biliyorsan kendini bilmezlerin söyledikleri anlamsızdır. Unutma! Gereksiz eleştiri gizli hayranlıktır."

"Hayat sana arka arkaya dikenlerini gösteriyorsa, sakın üzülme! Aksine sevin, çünkü çok yakında gülü de gönderecektir."

"Boş yere canı yanmaz insanın. Ya bir eksiklik vardır geleceğe dair, ya da bir fazlalık vardır , geçmişten gelen" Fuzuli

Mevlana ne güzel söylemiş, sadece bu sözler bile yetmez mi kendimizde bir şeyleri değiştirmeye ne dersiniz?

Cömertlik ve yardım etmede akarsu gibi ol.
Şefkat ve merhamette güneş gibi ol.
Başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol.
Hiddet ve asabiyette ölü gibi ol.
Tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi ol.
Hoşgörülülükte deniz gibi ol.
Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol.

İşte!

Bu paylaştığımız yazıların, çok değil yaa.... on da birini, ne bileyim tırnağımızın ucu kadarını bile olsa yapabilsek kendimizde ne çok şeyi değiştirebiliriz.

Şöyle kafamızı bir yorsak ne yapmak istediğimize. Elimize bir kâğıt kalem alsak yazsak.

Hedeflerimizi doğru belirleyip şaşmadan, korkmadan ,

Başkasının "ne der"ine takılmadan,

Kendimize " ben yapamam" engelini oluşturmadan,

"Nasıl yaparım" bile demeden ,

Sadece bir adım atsak hedeflerimiz için,

Ne olur?

Hadi hep beraber....

Kendimizi severek, yürekten dileyerek ve isteyerek,

İsteklerimizin gerçek olduğunu düşünerek,

ve işte oldu diyerek.

Hep beraber sevgiyle kalın.

H. UYAR

OĞUL DİLİNDE

"ÖZLEM"

Evimi, mahallemi, Mut'umu doldurandın.

Varlığıyla anlam katandın.

İçimi biraz olsun ferahlatandın be oğul.

Parfümüyle karışık,

Sigarasıyla kokulanandın.

Hiç bir kokuyu bu kadar özlemedim be oğul.

Ah be oğul sen de bana yazdırdın ya.

Helal olsun.

"Ne âlâkası var" deme

Onu söyleyen dillerini özledim be oğul.

Evden çıkışında;

Yanağına öpücük kondururken

öbür yanağını uzatışını özledim be oğul.

Seni evde bekleyişleri,

"hadi kalk artık öğlen oldu" demeleri özledim be oğul.

O vefasız yok mu erkenden bırakıp giden

Soracağım ona hesabını bir bir .

Şöyle "Deniz" "Deniz" içime çekip kokmayı özledim be oğul.

Özlemim seni büyütsün kocaman bir "Deniz" yapsın

de mi oğul...

H. UYAR

25.09.2013

ASLINDA BEN BU BLOĞU 2008 DE OLUŞTURMUŞTUM. İLK ETAPTAGEZDİĞİMİZ YERLERİ ANLATMAYI PLANLAMIŞTIM. ANTAKYA'DAN  BAŞLAMIŞTIM YAZMAYA. AMA DEVAMI GELMEMİŞTİ.

ÇOKTAN KAPANMIŞ OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYORDUM. NEYSEKİ ŞİFRESİNİ UNUTMAMIŞIM.

ÖNCEKİ PAYLAŞTIKLARIMI SİLMEYE KIYAMADIM ÖYLECE BIRAKTIM.

ZAMAN NE ÇABUK GEÇMİŞ 5 YIL OLMUŞ DİLE KOLAY NELER YAŞANDI NELER....

2013 YENİ BİR BAŞLANGIÇ BU DEFA HAYATA DAİR YAZILAR VE ŞİİRLER PAYLAŞMAYI DİLİYORUM. BİRDE YAPMAKTAN KEYİF ALDIĞIM KENDİMCE BEĞENDİĞİM MUTFAKTAKİ DENEYİMLERİMİ PAYLAŞMAYI DİLİYORUM. BANA KATILIR MISINIZ?