ÇATLAK
TESTİ
Bir adam, her gün boynuna dayadığı
kalın sopanın iki ucuna asılı testilerle dereden su taşırmış evine.. Bu
testilerden birinin yan kısmında çatlak varmış...
Diğeri ise hiç kusursuz ve çatlaksızmış ve her seferinde bu kusursuz testi adamın doldurduğu suyun tümünü taşır, ulaştırırmış eve..
Ama her zaman boynunda taşıdığı testilerden
çatlak olanı eve yarı dolu olarak varırmış. iki sene her gün bu şekilde geçmiş.
Adam her iki testiyi suyla doldurmuş ama evine vardığında sadece 1,5 testi su
kalırmış...
Tabi ki kusursuz, çatlaksız testi
vazifesini mükemmel yaptığı için çok gururlanıyormuş...
Fakat zavallı çatlağı olan kusurlu testi, çok utanıyormuş. Doldurulan suyun sadece yarısını eve ulaştırabildiği için de çok üzülüyormuş..
İki yılın sonunda bir gün, görevini yapamadığını düşünen çatlak testi, ırmak kenarında adama söyle demiş: "Kendimden utanıyorum. şu yanımdaki çatlak nedeniyle, sular eve gidene kadar akıp gidiyor.."
Adam gülümseyerek dönmüş ve; "Göremedin mi? yolun senin tarafında olan kısmı çiçeklerle dolu. Fakat kusursuz testinin tarafında hiç yok.
Çünkü ben başından beri senin kusurunu, çatlağını
biliyordum..Senin tarafına çiçek tohumları ektim. Ve her gün o yolda ben su taşırken,
sen onları suladın.. 2 senedir o güzel çiçekleri toplayıp, masamı süslüyorum.
Sen kusursuz olsaydın, o çatlağın olmasaydı,
evime böyle güzellik ve zarafet veremeyecektim" diye cevap vermiş...
Bu hikayeyi okuduğumda bir kez daha birbirimizi kusurlarımızla sevebilmenin ve "Mevlana"ın dediği gibi "Hataları ve kusurları örtmede gece gibi olun." sözünün yüceliğinin farkına vardım.
Her birimizin kendine has kusurları var aslında ve hepimiz birer çatlak testiyiz .( Teşbihte hata olmaz diyerekten yapıyorum benzetmemi ) Ancak sahip olduğumuz bu kusurlar ve çatlaklardır hayatlarımızı ilginç yapan,mükafatlandıran, renklendiren, güzelleştiren...
Etrafımızdaki her kişiyi, oldukları gibi
kabullenebilmek ne güzel.
Dışlarındaki kusurları değil,içlerindeki güzellikleri görebilmek ve en önemlisi de o güzellikleri görebilecek gönül gözüne sahip olabilmek ne güzel...